ថ្ងៃនេះមកលា! September 13, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.18 comments
ថ្ងៃនេះខ្ញុំមកដើម្បី ពោលពាក្យថា«លា»ចំពោះ បងគ្រប់ៗគ្នាដែលបានចូលមកលេងប្លក់របស់ខ្ញុំមួយនេះ។
ហើយខ្ញុំក៏ សូមអរគុណ ដល់បងៗគ្រប់គ្នាដែលបានចូលមកកាន់ប្លក់របស់ខ្ញុំ!!ខ្ញុំត្រេកអរណាស់ចំពោះ ការរាប់អានដែលពោរពេញ ដោយភាពសន្តោសមេតា្តរបស់ពួកបងៗចំពោះប្អូនដ៏តូចពីមុនមួយនេះ(ពេលនេះធំហើយ!)។
ថ្ងៃនេះប្អូននិយាយពាក្យលាទៅ បងៗហើយប្អូនក៏សូមអរគុណដល់បងៗទាំងអស់!
បងៗមិនបាច់ឆ្ងល់ថាខ្ញុំមានរឿងអី ទេ!ខ្ញុំធ្វើនេះគឺដើម្បី ខ្លួនខ្ញុំនិងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ!
ញញឹម!!ពាក្យនេះគឺតែងតែមានចំពោះខ្ញុំតែរហូតណាបងវេហាស៍!
ខ្ញុំនឹងញញឹមជានិច្ច!
អរគុណ ដល់បងទាំងអស់គ្នា!ជូនពរបងៗអោយសុខសប្បាយនិងជោគជ័យក្នុងជីវិតគ្រប់ពេលវេលា!!
ប្រសិនបើមាននិស្ស័យខ្ញុំនិងបានជួបបងៗទាំងអស់តែបើអត់គឺអត់ដឹងដែរ!!
លាហើយ!!!!!!
កូនប្រុសដើមទ្រូងប្រាំហត្ថ! September 11, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.10 comments
ពាក្យចាស់ពីបរមបុរាណតែងតែ និយាយថា«កូនប្រុសដើមទ្រូងប្រាំហត្ថ»។តាមពាក្យពំនោលខាងលើនេះមានន័យពីរ៖
ក.ន័យត្រង់៖គឺ សំដៅយកសំភារៈមួយបែបរបស់ព្រះសង្ឃដែលយើងនិយមហៅ ថា«វត្ថពន្ធ»មានប្រវែង៥ហត្ថ។
ខ.ន័យធៀប៖ក្នុងសង្គមខ្មែរកូនប្រុសដែលបានបួសរៀនតែងតែជាមនុស្សដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ទាំងផ្នែកចំនេះដឹងទាំងសីលធម៌រស់នៅនិងវិជ្ជា ជីវៈដែលស្តែងចេញពី សីលធម៌ទាំង៥របស់ព្រះពុទ្ធគឺៈ
-មិនសំលាប់ជីវិតសត្វប្រមាថជីវិតអ្នកដទៃ។
-មិននិយាយពាក្យមុសាច្រណែននិន្ធាកុហកគេឯង។
-មិនសេពគ្រឿងស្រវឹងមានសុរាជាដើម។
-មិនអសីលធម៌ប៉ះ ពាល់ប្រពន្ធកូនអ្នកដទៃ។
-មិនលួចឆក់ទ្រព្យធនអ្នកដទៃជាទ្រព្យក្តៅក្រហាយ។
* * ចំនុចបន្ថែម៖រូបតំនាងអោយប្រទេសកម្ពុជាមានដូចជា៖
-ដើមផ្គាគឺ ផ្ការំដួល
-ដើមឈើគឺ ដើមត្នោត
-ផ្លែឈើគឺ ចេកពងមាន់
-សត្វពាហនៈគឺ សត្វគោព្រៃ
-បក្សី គឺត្រយ៉ង
ចំពោះរូបតំណាងអោយប្រទេសកម្ពុជាទាំងប៉ុន្មានដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនោះគឺខ្ញុំបានទទួលពីបងផ្កាយដែលគាត់បានសរសេរមកប្រាប់។
បើចង់ដឹងអោយកាន់ច្បាស់ជាងនេះគឺអាចសរសេរទៅ សួរបងផ្កាយបានព្រោះ ខ្ញុំអត់សួវដឹងទេ។
យ៉ាងណាមិញខ្ញុំក៏សូមថ្លែងអំនរគុណចំពោះអ្នកដែលបានផ្តល់ដំនឹងពីរូបតំនាងនៃកម្ពុជាមកដល់ខ្ញុំដែរ៕
ប្រវតិ្ត«ពោធិ៍ចិនតុង»! September 10, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.4 comments
ព្រឹកមិញនេះខ្ញុំបានដើរទៅកន្លែងលក់សៀវភៅនៅជ័យថាវីរើចុះ រើឡើងខ្ញុំក៏បានទិញសៀវភៅមួយក្បាល« វប្បធម៍ទូទៅ »!ខ្ញុំពេញចិត្តស្តូកព្រោះអ្វី ដែលខ្ញុំចង់ដឹងគឺខ្ញុំអាចដឹងបានហើយ តាមរយៈសៀវភៅ ដែលខ្ញុំបានទិញនេះ។
មកដល់ផ្ទះខ្ញុំបានបើកវាមើលម្តងទៀតបន្ទាប់មកខ្ញុំក៍បានប្រទះភ្នែកនឹងអត្តបទនេះ ទៅ(ប្រវតិ្តពោធិ៍ចិនតុង)!ខ្ញុំគិតថាវាល្អ ណាស់ព្រោះមនុស្សមួយចំនួនគឺនៅមិនទាន់ដឹងពី ប្រវត្តិនៃពោធិ៍ចិនតុងនៅ ឡើយទេ។
សូមអានអត្តបទនៅ ប្រវត្តិនៃពោធិ៍ចិនតុងដែលមានខ្លឹមដូចតទៅ!
ពាក្យ«ពោធិ៍ចិនតុង»កើតចេញ ពី ពាក្យដើមដែលនិយាយថា«ដើមពោធិ៍របស់តាតុង»។
កាលពីប្រមាណជាជាង២០០ឆ្នាំមុនមានគ្រួសារមួយដែលមានប្តី ប្រពន្ធ២នាក់។ប្តីឈ្មោះថា«ចិនតុង»(ចិនឈ្មោះតុង)ឯភរិយាឈ្មោះ ថា«យាយនន់»។តាយាយទាំងពីរនាក់រស់នៅ ក្នុងភូមិមួយឈ្មោះខ្លាគ្រហឹមឃុំក្រពុំឈូកស្រុកកោះអណ្តែតខេត្តតាកែវ។គាត់ប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែចំការផងលក់ដូរផង។តាតុងនិងយាយនន់មានកូនភ្លោះ ពីរនាក់។ម្នាក់ឈ្មោះចិនជីរីឯម្នាក់ទៀតឈ្មោះថាចិនជីវធ្វើដំនើរតាមរទេះគោមកភ្នំពេញដោយប្រើរយៈពេលជាងកន្លះខែទើបដល់។នៅលើរទេះគោផ្ទុកទៅដោយប្រដាប់ប្រដាហូបចុកគ្រប់គ្រាន់។ពេលមកដល់កន្លែងមួយដែលសព្វថ្ងៃមានឈ្មោះ ថា«ពោធិ៍ចិនតុង»(កាលនោះ ពុំទាន់មានដើមពោធិ៍ទេ)ពួកគាត់ក៏នាំគ្នាសំរាកដើម្បីស្រស់ស្រូបអាហារ។ក្រោយមកតាតុងបានយកដើមពោធិ៍មួយដើមមកដាំកន្លែងដែលធ្លាប់ឈប់សំរាកផងនិងសំរាប់អ្នកដំនើរឯទៀតៗបានម្លប់ជ្រកសំរាកផង។ដើមពោធិ៍ដែលតាតុងបានដំានោះ(សព្វថ្ងៃឆ្នាំ២០០០)គេនៅឃើញមានវត្ត្តមាននៅឡើយគេនៅឃើញដើមពោធិ៍នោះនៅ ចំពីមុខផ្សាPlaza ខាងលិចផ្សាពោធិ៍ចិនតុង។
សំគាល់៖
ចិនតុង៖តានោះ ជាជនជាតិចិនឈ្មោះ តុង(ចិនតុង=ចឹកតុង)
ចិន៖កូនចៅចិន។
សរុបសេចក្តីមក៖
ពាក្យថា«ពោធិ៍ចិនតុង»គឺមានប្រភពមកពីមានចឹកតុងគាត់បានដាំដើមពោធិ៍មួយដើមទុកគ្រាន់ជាគុណប្រយោជន៍ដល់អ្នកដំនើរទាំងពួង។
នេះជាអ្វី ដែលខ្ញុំបានដកស្រង់ចេញ ពីសៀវភៅ!បើអ្នកណាមានរឺក៏បានដឹងច្រើនជាងនេះសូមជួយប្រាប់បន្ថែមផង!?
អរគុណ!!!
សំនួរអ្នកគ្រូ! August 30, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.15 comments
ប៉ុន្មានខែមុននេះ កាលមិនទាន់វ៉ាកងអ្នកគ្រូពលរដ្ឋវិជ្ជារបស់ខ្ញុំបានដាក់សំនួរពីរអោយសិស្សរបស់គាត់ធ្វើ។ក្នុងនោះមានថា្នក់ប្រហែលបី ដែលគាត់បានដាក់សំនួរពីរអោយធ្វើ។សិស្សម្នាក់ៗបូកទាំងខ្ញុំសុទ្ធតែមិនដឹងថាសំនួររបស់គាត់នោះត្រូវឆ្លើយយ៉ាងម៉េចទេបើមិនដែលដឹងផងហ្នឹងពីមុនមក។សំនួររបស់គាត់ទាក់ទងនឹងស្នេហាព្រោះ រៀនដល់មេរៀនដែលទាក់ទងនឹងស្នេហារួចគាត់ក៏ ដាក់អោយធ្វើតែម្តង។សំនួរទាំងពីររបស់គាត់នោះ គឺដូចខាងក្រោម៖
១.តើព្រំដែនរបស់ស្នេហាមានដែររឺទេ?បើមានជាអ្វី?
២.តើចំនងដៃនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍រឺស្នេហាគឺជាអ្វី?
នេះជាសំនួរដ៏ពិបាក(សំរាប់ខ្ញុំ)ព្រោះ ខ្ញុំមិនអាចឆ្លើយបានទេ។លុះក្រោយពេលដាក់ក្រដាសប្រលងអោយអ្នកគ្រូរួចពួកស្រីៗថ្នាក់ខ្ញុំគេនាំគ្នាសួរទៅ អ្នកគ្រូដើម្បី ចង់ដឹងចំលើយនៃសំនួរទាំងពីរខាងលើយនេះ។
តើមានអ្នកណាខ្លះបានដឹងចំលើយរបស់សំនួរទាំងពីរខាងលើនេះទេ?ចំពោះចំលើយគឺ ខ្ញុំបានដឹងហើយបន្ទាប់ពី អ្នកគ្រូវគាត់ប្រាប់។
ផ្កាចំប៉ី!! August 26, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.14 comments
តាមអ្វីដែលខ្ញុំបានដឹងមកពីមិត្តរបស់ខ្ញុំគឺថាផ្កាចំប៉ីគឺជាផ្កាដែលមានពិដោរក្រអូបដែលទាក់ទាញចិត្តមនុស្សណាតែ ទៅ ដល់ហើយគឺចង់តែស្រូបមិនដាក់ច្រមុះ។យ៉ាងណាមិញដូចជាប្រទេសខ្មែរយើងអញ្ចឹងដែរ!។
តើផ្កាចំប៉ីមានអ្វី ទាក់ទងនឹងប្រទេសខ្មែរយើងទៅ?
ជាការពិតណាស់ប្រទេសខ្មែរយើងជាប្រទេសមួយដែលគួរអោយរស់នៅ ខ្លាំងណាស់រីឯផ្តាចំប៉ីវិញ គឺ ជាផ្កាដែលគេចូលចិត្តយកមកដាក់នៅ ជិតខ្លួនហើយជាផ្កាដែលបញ្ចេញពិដោរយ៉ាងក្រអូបរណ្តំចិត្តរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា។និយាយសរុបទៅ ផ្កាចំប៉ីជាផ្កាដែលតំនាងអោយប្រទេសខ្មែរ(មិនសូវច្បាស់!)។
នេះជាអ្វី ដែលខ្ញុំដឹងពី មិត្តរបស់ខ្ញុំគេប្រាប់ខ្ញុំ។ហើយមិនត្រឹមតែផ្កាចំប៉ីទេដែលតំនាងអោយប្រទេសខ្មែរនោះ គឺ នៅ មានម្ហូបមួយមុខទៀតដែលតំនាងអោយប្រទេសខ្មែរយើង។ម្ហូបនោះ គឹតំនាងអោយសាមគ្គីភាពនៃប្រជាជនខ្មែរពោលម្ហូបនោះ គឺមានបន្លែផ្សំច្រើនបញ្ចូលគ្នា។ចំពោះអ្វីដែលលំអិតជាងនេះគឺ ខ្ញុំក៏មិនបានដឹងដែរ។បើបងៗណាបានដឹងពីរឿងនេះសូមជួយបំភ្លឺអោយកាន់តែច្បាស់ជាងនេះផង៕សូមអរគុណ!!
តំលៃរបស់ការសើច~ញញឹម! August 18, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.14 comments
ស្នាមញញឹមរបស់មនុស្សម្នាក់ៗពិតជាកត្តាដ៏សំខាន់ណាស់ក្នុងការរស់នៅ
ប្រចាំថ្ងៃ។ដូចនេះមិនថាតែ អ្វីផ្សេងមានតំលៃនោះ ទេសូម្បី តែការញញឹម
និងសើចក៏មានតំលៃសឹងថាមិនអាចគណនាបានដែរ។មានពាក្យមួយឃ្លា
គេលើកមកនិយាយថា៖«បុគ្គលណាមិនចេះសើចញញឹមមិនគួរបើកហាងលក់ដូរឡើយ!»
ពាក្យខាងលើពិតជាត្រឹមត្រូវណាស់បើអ្នកលក់មិនចេះ ប្រើសិល្ប៍វិធីសើចញញឹមហើយនោះ តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ចូលទិញគាត់ទៅ?
នេះជាតំលៃរបស់ការសើច~ញញឹម៖
១-ញញឹមជាការងារមួយមិនបាច់ចុះទុនប៉ុន្តែបានចំនេញច្រើនបំផុត។
២-ញញឹមជាអំពើមួយមិនធ្វើអោយក្រដល់អ្នកបញ្ចេញ,ប៉ុន្តែធ្វើអោយមាន
ការចំនេញដល់អ្នកដែលទទួលវា។
៣-អ្នកញញឹមម្នាក់រីកស្រស់ក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុន្តែជួនកាលវាធ្វើអោយយើង
ចងចាំអស់មួយជីវិត។
៤-អ្នកមានស្តុកស្តម្ភដល់កម្រិតណាបើខ្វះការញញឹមក៏នៅតែក្រ។រីឯ
ជនក្រីក្រអន់ថយដល់កម្រិតទាបបំផុត,តែសម្បូណ៌ការញញឹមស្រស់ស្រាយ
នោះ ស្មើនឹងមានទុន(គឺ ទ្រព្យ)មិនចេះរីងស្ងួត។
៥-ស្នាមញញឹមបង្កើតអោយមានសុភមង្គលក្នុងគ្រួសារ,ជាប្រភពនៃ ចិត្តក្លាហាន
ក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្មនិងជាសញ្ញាសម្គាល់របស់មនោសញ្ចេតនានៃមិត្តភក្តិ។
៦-ការញញឹមជាសារធាតុប៉ូវបំប៉នដល់អ្នកនឿយហត់,គឺជារូបភាពថ្ងៃរៀបនឹងរះចំពោះអ្នកធ្លាក់ទឹកចិត្ត,ជាវាយោរដូវរំហើយរបស់ជនមានទុក្ខកង្វល់ហើយជាឱសថទិព្វពី ធម្មជាតិសំរាប់ព្យាបាលរោគខ្វាយខ្វល់។
៧-ស្នាមញញឹមមិនអាចទិញបានសុំបានមិនអាចខ្ចីបានហើយក៏មិនអាចលួចបានដែរ។ប៉ុន្តែបើយើងចេះតែ រក្សាវាទុកនោះ វាក៏គ្មានតំលៃអ្វី ដែរ,បើបែរជាប្រើប្រាស់វាយ៉ាងខ្ជះខ្ជាយនោះ តំលៃរបស់វាគ្មានកំនត់ឡើយ។
៨-ម្ល៉ោះហើយនៅ ពេលអ្នកជួបប្រទះបុគ្គលនឿយហត់ម្នាក់ដែលលែងមានកំលាំង
ញញឹមសើចជាមួយអ្នកនោះ…..អ្នកត្រូវញញឹមទៅ កាន់អ្នកនោះមុន។ពីព្រោះថា
បើអ្នកណាមួយមិនអាចផ្តល់ស្នាមញញឹមជូនដល់អ្នកដទៃទេ….អ្នកនោះពិត
ជាត្រូវការស្នាមញញឹមស្រស់ស្រាយមួយជាងនរណាទាំងអស់……..!។
ដូច្នេះបើអ្នកចង់អោយគេស្រឡាញ់រាប់អានសូមចាំទុកឃ្លានេះ«រក្សាស្នាម
ញញឹមអោយជាប់បបូរមាត់ជានិច្ច»នេះហើយគឺ ជាលក្ខណៈពិសេសបំផុតនិងមានតំលៃ បំផុតរបស់ផ្ទៃមុខដ៏ ពេញទៅ ដោយសោភ័ណភាព៕
លែងហ៊ានលោត! August 14, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.8 comments
ប៉ុន្មានយប់ដែលកន្លងទៅខ្ញុំបាននៅដល់យប់ជ្រៅហើយបានក្រោកពី
ព្រលឹមដើម្បីទៅ រៀនហើយបានត្រូវទឹកភ្លៀងរាប់មិនភ្លេចតែមិនឃើញកើតអី
សោះតែដោយឡែកយប់មិញនេះឯងមេឃយំយ៉ាងខ្លាំងហើយខ្ញុំក៏ដើរកាត់
ភ្លៀងដូចរាល់ដងដែលធ្លាប់ដើរតែមិនអី។
តែយប់មិញនេះជំងឺស្រាប់តែកើតឡើងភ្លាមថែមគួបផ្សំនឹងការចូលគេង
បានតែបីម៉ោងកន្លះទៀតនោះ។
ខ្ញុំមិននឹកស្មានថាវាដល់ថ្នាក់ធ្វើទុក្ខខ្ញុំមិនអោយរៀនអស់ពីរម៉ោងទទេទៅ!
គឺឈឺក្បាលស្ទើរសន្លប់នៅពេលជិះឡាន។ខ្ញុំខំសង្ឃឹមថាពេលទៅដល់សាលាហើយវានឹង
មិនអីតែក្រោយពេលចុះពីឡានស្រាប់តែរិតតែខ្លាំងឡើងជាមុនទៅទៀត។
នេះជាបទពិសោធន៍មួយរបស់ខ្ញុំដែលមិនបានប្រុងប្រយ័ត្ននឹងសុខភាព!
ថ្ងៃក្រោយលែងហ៊ានលោតដូច្នេះទៀតហើយព្រោះខ្លាចអត់បានជួបមុខ
អ្នកម្តាយលោកឪពុកជាទីគោរពនឹងបងៗមួយចំនួន។
ខ្លាចហើយ!!!!!៕
ចាំជិតពីរម៉ោងកណ្តាលយប់! August 13, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.6 comments
យប់មិញនៅរង់ចាំអ៊ីម៉េលរបស់បងរហូតដល់១ម៉ោងជិត២ម៉ោង
កណ្តាលយប់!
បើចូលគេងក៏មិនប្រាប់មុនអោយដឹង!ធ្វើអោយខ្ញុំអត់ងងុយរង់ចាំជិត២ម៉ោងអញ្ចឹងទៅ!
គិតយ៉ាងម៉េចដែរអ្នកដែលធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ចាំគេដែលគេមិនបានប្រាប់
ថាមិនមករឺយ៉ាងណានោះ?
តើគួរអោយលើកលែងទោសអោយរឺអត់?
សូមផ្តាំទៅអ្នកមួយចំនួនសូមកុំធ្វើដូច្នេះទៀតគឺត្រូវគិតពីអារម្មណ៍អ្នកដែល
រង់ចាំយើង៕យើងសួរខ្លួនយើងថាបើសិនគេធ្វើដាក់យើងតើយើងមាន
អារម្មណ៍យ៉ាងណានោះយើងក៏មានអារម្មណ៍យ៉ាងនោះដែរ។
ចប់ហើយ!!
Hold me for a while (girl and boy)! August 13, 2008
Posted by sphea in Uncategorized.1 comment so far
Hold me for a while!ច្រៀងដោយ៖មាសសុខសោភា
Hold me for a while! ច្រៀងដោយ៖សានផានិត
sphea
សូមស្វាគមន៍ 